Afgelopen maandag bekeek ik de film “Buiten is het feest” in de Groningse bioscoop Pathé. Ik was de enige bezoeker in de zaal aanwezig. De film is gebaseerd op het boek met dezelfde titel van Arthur Japin uit 2012, dat op zijn beurt weer is geïnspireerd op het levensverhaal van Karin Bloemen. Karin Karin bracht vorig jaar zelf een boek uit waarin ze schrijft over haar jeugd: “Mijn ware verhaal“. Ze beschrijft daarin haar seksueel misbruik trauma.
Het boek van Arthur Japin heb ik (nog) niet gelezen, maar het boek van Karin Bloemen wel. En die maakte op mij veel indruk. Karin schrijft eerlijk en confronterend over het misbruik wat ze overleefde, gepleegd door haar sadistische en wrede stiefvader Ben Kuijt. Je kunt haar boek bestellen via deze link. De film had ook wel impact op me, maar wat minder dan ik had gedacht. Er zitten wel goede elementen in zoals het visueel maken van dissociatie van een van de dochters, die slachtoffer was van seksueel geweld. En ook de gespannen verhoudingen in het gezin komen goed in beeld. Maar het raakte me toch wat minder dan Karin’s boek dat deed. Misschien omdat je bij een boek zelf de beelden creëert in je hoofd en de impact van seksueel misbruik moeilijk beeldend te krijgen is.
Dat gezegd hebbende vind ik wel goed dát er een film over het onderwerp seksueel misbruik is gemaakt. Het draagt bij aan de bespreekbaarheid van het onderwerp en het bewustzijn erover. En misschien omdat de film wat minder rouw op je dak valt is ‘ie geschikter voor grotere groepen mensen. En dat is winst.
Obed
28-11-2020
