Op Netflix staat een serie over slachtoffers van seksueel geweld in de Verenigde Staten die binnen korte tijd na hun aangifte worden gezien en behandeld als daders van het doen van valse aangifte. De rol van de politie hierin is bizar.
In de docu zien we onderzoeksjournalist Rae de Leon die onderzoek hiernaar doet. Er zijn een aantal redenen waarom de politie slachtoffers als daders behandeld. Een ervan is het vooroordeel wat onder politie agenten rondgaat dat bij een groot deel van de vrouwen die aangifte doet dit om valse aangiftes gaat. En als dat beeld in je kop zit ga je ook zo het slachtoffer benaderen. Hetzelfde zien we met racisme. Als in jouw hoofd zit dat mensen met een niet witte huidskleur daders zijn ga je die groep eerder aanhouden “ter controle”. Het kan zelfs zover gaan dat je wat het slachtoffer zegt zo verdraaid in je hoofd dat het binnen het plaatje van valse aangiftes doet past. De echte cijfers zijn dat er geschat wordt dat het het aantal valse aangiftes ergens zo tussen de 2 en 10% is.
Als het slachtoffer de details niet goed meer weet, wat logisch is bij trauma, wordt dat tegen haar/hem/hun gebruikt. Bij trauma raak je zo van streek dat je alles niet goed meer meekrijgt, je treed uit, waardoor je alle precieze details niet meer goed weet na afloop.
Wat ook opvalt in de docu is dat de politie de vermeende daders amper het vuur aan de schenen legt. Er wordt amper verhoord.
Het lijkt er sterk op dat de politie agenten de hand boven het hoofd willen houden van de daders. Wellicht omdat ze zelf ook man zijn en wellicht heeft de agent zelf wel een grens overschreden en wil hij daar zelf (ook) niet aan.
De slachtoffers worden urenlang verhoord en uit pure wanhoop gaan ze dan maar mee in het verhaal van de politie dat ze zouden liegen. Puur om van ze af te komen. Als je grenzen zwaar zijn overschreden is het stellen van grenzen soms erg moeilijk. Je bent erg beschadigd op dat moment.
Ook zien we de politie leugens verkopen om het slachtoffer aan het twijfelen te brengen over hun eigen aangifte. Dat kan ook omdat je als slachtoffer heel graag wil dat t nooit gebeurt is. Je wilt dat alles terug bij het oude wordt. En traumatische ervaringen voelen soms “ver weg”, als een film. Daarom is die smerige tactiek van de politie soms succesvol. Ethisch is het alles behalve.
Check de docu hier: docu.
Obed
22-06-2023
