Wilmar Janssen (tekstschrijfster): “Alles zou bespreekbaar moeten en mogen zijn. Ook seksueel misbruik. JUIST seksueel misbruik, omdat dit toch 1 van de meest lastige onderwerpen is om naar buiten te brengen. Ik als overlever van seksueel geweld, worstel bijna mijn hele leven al met het taboe. En dit wil ik doorbreken. Met Break the Silence heb ik mijn eigen eerste stap gezet om een ieder met een opgelegd zwijgen, moed te geven om voor jezelf te gaan staan en de stilte te doorbreken.”
the Roosterz – “Break the Silence” ::: Muziekvideo
Vanmorgen was ik bij het koffie uurtje van het appartementengebouw waar ik woon.
Het gesprek ging over dat we maar blij mogen zijn dat we in één van de meest veilige landen van de wereld wonen.
Mijn bloed begon te koken…
Ik woon nl. in een land waar 350 zedenzaken op de plank van de recherche liggen.
Dat betekent dat er 350 verkrachters en pedofielen vrij rondlopen, buiten het hoogstwaarschijnlijk nog hogere aantal zedendelinquenten waarvan niemand ook niet weten Wil!
Zaken waarvan allang geen aangifte meer gedaan durft worden ivm het nog steeds schandalige fenomeen; ‘victimblaming’
Ik kon het uiteindelijk niet laten om te zeggen dat ik het om bovenstaande zaken niet eens ben met de stelling dat we in een veilig land wonen.
Het antwoord was:’ja, als we ons nou ook nog druk moeten maken om privé zaken…’
Ik ben weg gegaan en heb thuis vreselijk gehuild.
Omdat niemand zich druk maakt over wat men noemt ‘privézaken’ ben ik totaal geruïneerd door de man waarmee ik was getrouwd, een pedofiel.
Dit is legaal gebeurt, ik was nl. in gemeenschap van goederen getrouwd, en wordt medeverantwoordelijk gehouden voor de bewust gemaakte schulden om mij, als aangever bij de politie, de poten onder mijn stoel weg te zagen.
Ik wilde de maatschappij beschermen tegen deze man, maar werd en wordt nog steeds uitgekotst.
Het is nl. een privézaak!
Victimblaming; ik weet er alles van!
‘ had je maar op huwelijkse voorwaarden moeten trouwen’
Soms denk ik wel eens; ‘had ik mijn mond maar gehouden, dan had ik gewoon alles nog gehad.
Ik liet hem dan gewoon zijn gang gaan, het interesseert immers toch niemand wat?
Deze man staat gewoon voor de klas, van uw en jou kinderen, maar ach, dat is privé, toch…?’